بررسي عوامل اجتماعي موثر بر ماندگاري در درمان در مراکز ترک اعتیاد شهر شیراز

هدف پژوهش حاضر بررسي عوامل اجتماعي موثر بر ماندگاري در درمان اعتیاد در مراکز ترک اعتیاد شهر شیراز بود. پژوهش حاضر از نوع علی- مقایسه¬ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه معتادان شهر شیراز بودند که از سال 1393 به کلینیک های ترک اعتیاد این شهر مراجعه نموده¬ بودند. نمونه پژوهش حاضر شامل 340 معتاد بود (170 معتاد با ترک موفق و 170 معتاد دارای لغزش) که به شیوه نمونه¬گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب گردیدند. ابزار جمع¬آوری اطلاعات پرسشنامه سنجش تعهد اجتماعی، انزوای اجتماعی، کنترل اجتماعی و نگرش فرد به مواد مخدر و پرسشنامه سنجش مشارکت اجتماعی، اعتماد اجتماعی و شبکه روابط اجتماعی بود. داده¬های پژوهش حاضر با استفاده از روش T-Test گروه¬های مستقل و نرم افزار spss20 مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین افراد معتاد با ترک موفق و افراد معتاد دارای لغزش از لحاظ متغیرهای تعهد اجتماعی، انزوای اجتماعی و کنترل اجتماعی تفاوت معنی¬داری وجود دارد (05/0p<). اما بین دو گروه در متغیرهای نگرش فرد به مواد مخدر، مشارکت اجتماعی، اعتماد اجتماعی و شبکه روابط اجتماعی تفاوت معنی¬داری وجود ندارد (05/0 p>).